-->

Asfalt Aşındıran Duygular Silsilesi


Şimdi daha iyi anlıyorum, insanoğlunun gereksiz, çıkarcı ve düşüncesiz oluşunu. Ne olursa olsun herkesin en sonunda kendini düşündüğünü, kendi çıkarları doğrultusunda herhangi birşeyi  yada herşeyi gözden çıkarabildilerini. Umarım onlardan birisi sizsinizdir ve Yavuz'un da dediği gibi umarım kendi kibirinizde boğulursunuz.

Bir insan ne kadar dayanabilir? Daha üst üste ne kadar acıyı, silsileyi sırtlayabilir? Kim bilir daha kaç kere aynı yerden bıçaklanabilir? İçindeki canavarı daha ne kadar gizleyip başkalarına yalan söyleyebilir?

Bu düşüncelerle boğuşurken daha fazla nasıl yaşarım açıkçası bilmiyorum. Kafam çok karışık, kalbim kırık dökük. Soğuk ama kibar ruhum hüzne muhtaç.
Ben ne caniyim, ne de bir canavar. Sadece basit, ruh hastası ucuz biriyim

Yorum yapmak için tıkla.