Performans sanatçısı Yavuz'un ilan-ı aşkı gibi. Öyle umut dolu koca bir hüsran. Sabah akşam üşenmeden, yorulmadan, yılmadan bir kadını takip etmek adını bile bilmediğin. O'na O'nu sevdiğini söylemek saf duygularınla. Hiç birşeyi önemsemeden ne güzel çirkin, ne zengin fakir ne de iyi kötü... Hiçbir şeyi önemsemeden. Mutluluktan havaya sıçrayıp ayaklarını birbirini çırpmak.
Mahalledeki bütün televizyonları toplayıp her birinden O'nu izlemek. O şirin örme şapkasının altındaki parlak, kıvırcık saçlarını okşamak. Gülen gözlerine bakmak sadece. Belkide o yüzündeki gülümsemeyi görebilmek için. Kıpkırmızı dudaklarılarına bakıp hayallere dalabilmek için.
Dünyalar kanunu gereği herşeyin bir son bulması yada Yavuz'un aşkı gibi başlamadan bitmesi gibi. Uzaklara gitmek gerek bazen, çook uzaklara. Kimsenin sizi tanımadığı, kimsenin sizi üzmeyeceği uzaklara. İçinizdeki bu dinmeyen acıyı dindirmek umuduyla. Fakat unutulmaması gereken husus yüreğinizi söküp atamıyor oluşunuz. Nereye giderseniz gidin hep sizinle. Aşık olmayın eğer olursanız ve başaramazsanız bitti. #leylailemecnun 51.
